به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، علی اکبر اشعری، پیشکسوت فرهنگی چهارشنبه ۱۶ اسفندماه در نشست مدیران کل کتابخانه های عمومی استان ها اظهار داشت: ما مسئولان فرهنگی، پیام آور فرهنگ و فضائل فرهنگی و به دنبال رشد جامعه هستیم. اولین نکته حائزاهمیت این است که ما باید مجسمه آن چیزی باشیم که پیام آن را به مردم می دهیم. برای تحقق این موضوع و اثرگذاری در حوزه فرهنگ، در کنار داشتن همکاران شایسته، باید با عشق و علاقه کار کرد. به اعتقاد من در حوزه فرهنگ، باید به گونه ای کار کنیم که همکارانمان احساس کنند مأموریت ویژه معنوی و فرهنگی دارند و کار را با علاقه دنبال کنند، خسته نشوند و برای رفع هر مشکلی راهی پیدا کنند.

وی ادامه داد: حدود ۱۵ سال پیش ما بسیار به نجات جامعه از رذائل اخلاقی همچون عصبانیت ها، خودخواهی ها و سایر مشکلات فرهنگی فکر می کردیم؛ در این مسیر به این نتیجه رسیدم که جشنواره خاتم را با موضوع سیره پیامبر اکرم(ص) بدون محدودیت سنی ویژه تمامی اقشار جامعه برگزار کنیم که طی آن مردم می توانند به زبان محلی خود داستانی کوتاه درباره پیامبر اکرم(ص) بنویسند. ۹ سال است که این جشنواره برگزار می شود؛ هر سال در اردیبهشت ماه فراخوان این جشنواره منتشر می شود؛ در طول سال کارگاه های آموزشی داستان نویسی برگزار می کنیم و برای شرکت کنندگانمان این امکان را فراهم می کنیم که داستان خود را قبل از ارسال به دبیرخانه برای داور ارسال کنند و پس از تکمیل ثانویه، مجدداً ارسال کنند. سایتی هم طراحی کرده ایم که مقالات و کتاب های خوب در این زمینه را جمع آوری کرده ایم. در ۸ دوره ای که به اتمام رسیده است، حدود ۶ هزار اثر دریافت کرده ایم؛ این یعنی ۶ هزار نفر برای نوشتن داستان کوتاه به سیره پیامبر(ص) مراجعه کرده اند. انسان وقتی با قرآن، روایت و سیره مأنوس می شود، در کنار دریافت کلی، آثار وضعی بر زندگی و روحیه او می گذارد. اگر قبول داریم که سیره پیامبر(ص) مبنای خوبی برای ایجاد گفتمانی به سمت اصلاح و رشد در جامعه است، باید همه به هم کمک کنیم که تعداد افراد بیشتری در این جشنواره مشارکت کنند. خوشبختانه نهاد کتابخانه های عمومی کشور یکی از همکاران این جشنواره است؛ همچنین این ظرفیت وجود دارد که جشنواره خاتم از طریق کتابخانه های عمومی نیز ترویج شود.

وی با تأکید بر اهمیت ارتباطات انسانی در پیشبرد کارها، گفت: به اعتقاد من کلید همه مشکلات در نوع ارتباط، چه با همکاران داخل سازمان چه با مردم و مخاطبین، نهفته است. باید با همکاران و مردم با احترام و همچون خانواده خود برخورد کنیم. وقتی ما بدی ها را فریاد می زنیم، در واقع جامعه را ناامن می کنیم. حتی برخورد با تخلفات در حوزه فرهنگ باید فرهنگی باشد. این موضوع صبر و حوصله می خواهد و اولین اثر را بر زندگی شما به عنوان مدیران فرهنگی خواهد گذاشت. باید نقد را در دو سطح نخبگانی و عمومی راه بیندازیم و جایزه ای سالانه یا دوسالانه برای نقدها در نظر بگیریم؛ به این ترتیب در واقع مخاطب حرفه ای تربیت می کنیم.

اشعری با اشاره به خدمات خود در حوزه کتابداری، گفت: سال ها پیش عصری در کتابخانه ملی در حال گشت و گذار بودم که با جمعی از دانشجویان رشته کتابداری از بیرجند روبرو شدم؛ وقتی با آنها صحبت کردم از آینده کاری خود مأیوس بودند. بعد از آن چند کار برای بهبود اوضاع انجام دادیم؛ اولین اقدام این بود که خدمت آقای واعظی در نهاد رفتیم و از ایشان خواستیم برای کتابداران در آزمون های استخدامی سهمی قائل شوند؛ اقدام دوم پیشنهاد دکتر جعفر مهراد، از چهره های کتابداری به عنوان چهره ماندگار بود که ایشان انتخاب شدند؛ سومین اقدام، راه اندازی دانشکده کتابداری در دانشگاه تهران بود؛ تشکیل کنفرانس کتابخانه های عضو اکو با ریاست دائمی جمهوری اسلامی ایران نیز از دیگر اقدامات انجام شده بود که به حیثیت عمومی ما در دنیای کتابداری کمک کرد. ما ظرفیت های بسیاری برای نشان دادن به جهانیان داریم و آقای رمضانی در مسیر فعالیت خود بسیار پرشور و خوش فکر هستند.

وی به راه اندازی نمایشگاه سالانه یاد یار مهربان اشاره کرد و گفت: طی این نمایشگاه مدارس کتاب های مورد نیاز خود را تأمین می کردند؛ این نمایشگاه کتاب را در مدارس مطرح کرد؛ متأسفانه چند سالی است که این نمایشگاه متوقف شده و اصرار من این است که با همکاری شهرداری ها و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این کار ادامه پیدا کند؛ برانگیختن خرد افراد با کلاس درس معلم و شاگردی ایجاد نمی شود؛ حتماً نیاز به کتابخانه دارد؛ دانش آموز باید فعال و معلم در نقش مشاور عمل کند. موضوع دیگر راه اندازی باغ کتاب تهران بود که ۱۵۰ نفر در طراحی باغ کتاب به بنده کمک کردند و بحمدالله به مکانی برای دسترسی همیشگی به کتاب برای مردم تهران تبدیل شد.